بِسْمِ اللّٰهِ الرِّحْمٰنِ الرَّحِیم .
چقدر لذت دارد ، چقدر آدم شور و شوق دارد که می خواهد دوباره شروع کند به نوشتن
مدت زمانی طولانی ، فاصله گرفته بودم از وبلاگ . البته بلاگفا لطف کرد و تمام آرشیوم را ترکاند.
ناراحت بودم، خیلی زیاد دلگیر اما فکر کردم یک شروع تازه برایم رقم خورده . خیلی از دوستان وبلاگیم هم رفتند . با خودم فکر کردم بهتر است از بعضی هایشان فاصله بگیرم و همین کار را می کنم .
#پسر کوچک همسایه ی طبقه ی بالا گریه می کند
#موبایل عمو علی مدام در حال دریافت پیام است ، مگر نرفته بود که بخوابد؟!
قلبم سراسر آرامش است از این بازگشت . اینستا و تلگرام و وایبر و واتس آپ و تمام مجازی های دنیا به کنار . هیچ چیزی وبلاگ خود آدم نمی شود .
خیلی پخته تر از قبل شده ام
